Nuwara Eliya

Today nemen wij de trein naar Nanu-Oya, een prachtige rit van ruim 3 uur door de bergen, langs vele theeplantages. Amazing views. Een stuk koeler dan in Kandy en een beetje regen. Wij hadden een gereserveerde plaats 3de klas, dus een stoel en vergelijkbaar met de 2de klas trein in Nederland. Maar dan wel met open deuren, zie foto :-) Speciaal voor Pa Middeldorp.

Ons guesthouse is in Nuwara Eliya, 9 km van het treinstation. Hoogte 1900 meter. Een prachtig landelijk huis in koloniale stijl, met erg mooie kamers. We besluiten 2 dagen te blijven.

We beginnen met een tocht vanuit ons guesthouse naar een Tea factory, the Bluefield Tea factory. Daar wordt ons in goed Engels uitgelegd hoe thee gemaakt wordt in dit 100 jaar oude gebouw! En sluiten af met een heerlijk kopje thee, daar geproduceerd!

Dan door naar de prachtige Ramboda waterval. Niet van gesmolten sneeuw, want dat kennen ze hier niet! Maar water uit de berg wat uiteindelijk een rivier wordt richting de oostkust. Met dit water wordt ook electriciteit opgewekt. En als klapstuk een prachtig uitzicht... Opnieuw alle eer aan onze SCHEPPER!!

Terug in ons guesthouse gebruiken we de maaltijd met andere vakantiegangers, een gezin uit Frankrijk. Het is leuk om steeds andere reizigers te ontmoeten. In de trein een Brits gezin (zij hadden het geluk en zagen in datzelfde wildpark 3 luipaarden) en een moeder en dochter uit China. In het guesthouse een Nederlands stel. Je deelt je belevenissen, ontvangt en geeft leuke plekjes door!

Omdat Bart's eetlust nog niet zo groot is, besluiten we het een dag rustig aan te doen en te genieten van dit mooie plaatsje! "Dit is een ander universum, hooggelegen in de wolken en temidden van de zuivere berglucht, ver van de verschroeíende hitte van Sri Lankaanse kust." Veel winkeltjes met warme kleding, vesten, handschoenen en mutsen. Het is inderdaad frisser ( s'nachts 12° C, overdag 22°C), maar om dan met een wintermuts op te lopen...zoals een aantal Sri Lankanen. We slagen vandaag voor wat souverniers.

Eerst nog een full body massage en dan heerlijk slapen.

Het blog hier is nog niet afgelopen. Het krijgt nog een olifantenstaartje...

Het staartje begint op de dinsdagochtend om 5.00 uur als onze wekker afgaat. We worden door de driver om 5.30 uur gehaald. Het is nog pikkedonker als we wegrijden, samen met twee Fransmannen. We rijden voor ongeveer een uur en de zon komt langzaam tevoorschijn. Des te hoger we komen, des te meer mist. We eindigen bij het nationaal park: Horton plains. Een natuurreservaat op 2300 meter dat sinds 2010 op de werelderfgoedlijst van de Unesco staat. Het is met name fauna en flora wat hier te zien valt. Het park is genoemd naar Sir Robert Wilmot Horton, een Britse koloniaal die tussen1831 en1837 het olifantenbestand op deze hoogvlakte decimeerde...

Er is een wandelpad in de vorm van een lus van 9 km. Tijdens de tocht kom je langs een paar prachtige uitzichten: Little World's End en World's End. Ook de Baker's Falls. We genieten hiervan, soms een zware klim dan weer een heerlijk zandpaadje in een schitterende omgeving! Het heeft wat weg van de vlaktes uit Lord of the rings.

Na de hike worden we afgezet op het treinstation van Pattipola. Helaas heeft de driver zich in de traintable vergist en moeten we hier 3 uur wachten voordat we de trein naar onze volgende bestemming kunnen nemen.