Mirissa en Galle

In Ella hebben we een taxidriver geregeld, die ons met zijn busje in één keer naar Mirissa brengt. Een badplaats aan de zuidkust. Het is een oudere man en hij rijdt netjes. We zijn ongeveer 6 uur onderweg. We doorkruisen een paar natuurgebieden, rijstvelden en meren vol lotusbloemen.

In Mirisse verblijven we in the Banana garden. Mooi guesthouse, maar de eigenaar heeft nog vele plannen om de tuin op te knappen. Vanaf de voordeur zien we de Indische oceaan al! Na wat foto's te hebben opgeladen (weer een goed WIFI)vertrekken we naar de zee... Prachtige grote golven en heerlijk koel water. Na al dat gezweet is het de eerste keer echt in het water. We beklimmen de Parrots rock vanwaar we de woestheid van de zee beleven. De dag sluiten we af met een maaltijd in één van de strandtentjes. Kiezen zelf onze vis, white malet, die vanmorgen nog zwom in de oceaan. Hij wordt heerlijk klaargemaakt met knoflook, rijst en salade.

De volgende morgen nog een frisse duik in de oceaan en na het ontbijt vertrekken we naar Galle. In de 17de eeuw hebben wij, Nederlanders, de Portugezen hier verdreven en er 150 jaar de kust gecontroleerd. De Bataafse bezetters bouwden een groot fort, stadsmuren, huizen, pakhuizen en kerken. Dit is terug te zien als je hier door de straten (van klinkers) loopt... Het oude gedeelte, wat overigens Unesco beschermd is ommuurt. We maken hierover een wandeling, terwijl het 34° graden is met een sterke luchtvochtigheid. Tijd voor de zoveelste douche hier in Sri Lanka.

Op dit moment wachten we op de zonsondergang vanaf het dakterras van ons guesthouse. Het guesthouse "Fort Dew" ligt vlakbij de muur.

Morgen nog naar de Hollandse markt en de supermarkt voor de laatste inkopen. Dan nemen we de trein naar Colombo en door naar Negombo. Wat een rit is dat geworden. Er konden geen plaatsen worden geresveerd. Met een klein beetje geluk kreeg Nicole nog een zitplaats en moest Bart in de deuropening staan. En ondanks dat de trein al vol was, kwamen er nog meer mensen bij. Een geduw bij Bart en dan gaat het ook nog flink regenen en moest de treindeur dicht... Gelukkig een bui en mocht de deur daarna weer open.

De trein denderde langs de kustlijn, maar ook langs arme wijken die gewoon aan het spoor grenzen. De treinrit naar Negombo was wat rustiger, maar net zo vol.

In Negombo eet Bart zijn laatste rice met curry. Later op de avond zullen we naar het vliegveld gaan. Ons vliegtuig vertrekt zondagmorgen om 2.45 uur...

Gelukkig vliegen we nu in een nieuw toestel met in ieder geval meer beenruimte dan op de heenweg. Elke stoel een eigen touchscreen met een lading films en spelletjes. Zo komen we de tijd wel door!!